1 - معلم  شهید  حسنعلی کایدان  - شهادت :  1359/7/22  خرمشهر

2 - معلم  شهید  غلامرضا کرمزاده  - شهادت :  1361/2/17  خرمشهر

3 - معلم  شهید  محمد حسین پور  - شهادت :  1362/6/26  پاسگاه زید

به مناسبت هفته نیروی انتظامی

تقدیم به روح پر فتوح شهدای نیروی انتظامی

مجموعه «آخرین روزهای زمستان» روایت زندگی شهید حسن باقری با نام واقعی غلامحسین افشردی از جوان‌ترین فرمانده ایران در دوران جنگ ایران و عراق است.

پخش این مجموعه مستند از جمعه -۷ مهرماه- ساعت ۲۰ از شبکه یک آغاز شده است و تکرار آن روزهای سه‌شنبه ساعت ۲۳ روی آنتن می‌رود.

تیتراژ این مجموعه مستند با صدای علیرضا قربانی و شعری از عارف قزوینی (از خون جوانان وطن لاله دمیده) ساخته شده است.

شهید حسن باقری به‌عنوان فرمانده قرارگاه‌های نصر و کربلا نقش بسیاری در موفقیت نیروهای ایران در عملیات‌های فتح‌المبین و رمضان و هم‌چنین بیت‌المقدس و آزادسازی خرمشهر داشت. باقری در هنگام شهادت سمت قائم‌مقامی فرمانده نیروی زمینی سپاه را برعهده داشت.

وی در ۹ بهمن ۱۳۶۱وقتی در منطقه فکه مشغول شناسایی منطقه دشمن و آماده سازی عملیات والفجر مقدماتی بود که در سنگر دیده‌بان مورد اصابت گلوله خمپاره قرار گرفت و همراه با مجید بقایی به شهادت رسید. باقری در زمان شهادت ۲۷ سال داشت و محل دفن وی، قطعه۲۴ گلزار شهدای بهشت زهرای تهران است.

مجموعه «آخرین روزهای زمستان» قرار است در ۱۰ قسمت ۵۰ دقیقه‌ای پخش شود. در این مجموعه مهدی زمین‌پرداز (در نقش حسن باقری)، مجتبی شفیعی (در نقش احمد متوسلیان)، ابراهیم امینی (در نقش محسن رضایی) ، سعید میرزایی (در نقش رحیم صفوی) و سهیل بابایی (در نقش محمد برادر شهید باقری) در این مجموعه مستند ـ داستانی ایفای نقش کرده‌اند.

قاسم، بسیجی تبلیغاتی به خط مقدم جبهه اعزام می شود. او رزمندگان را در وضعیت سختی می بیند و دوست دارد به آن ها کمک کند هرچند که وظیفه او فقط تبلیغات است. یکی از رزمندگان به نام ابوالفضل عضو واحد اطلاعات عملیات با گروهی از بسیجیان برای پشتیبانی، راهی خط مقدم می شود و از صحنه های درگیری رزمندگان با سربازان عراقی عکس می گیرد، اما وقتی ابوالفضل در درگیری شهید می شود، قاسم با دیدن این شرایط دوربین خود را روشن می گذارد و به یاری آن ها می شتابد و بعد از مبارزه ای سخت به شهادت می رسد.

ستاد نیروهای هوایی عراق که از ابتدای جنگ با برتری هوایی ایران روبرو شده بود و قریب الوقوع بودن شکستن حصار آبادان را پیش بینی کرد، جهت حفاظت از هواپیمای استراتژیک، میگ میراژ و توپولوف عراقی از گزند بمباران های هوایی و مصون ماندن آن ها تا موقع شروع حمله ایران، تصمیم می گیرد آن ها را به سه پایگاه بسیار دور افتاده در نزدیکی مرز اردن منتقل کنند. در مقابل ستاد نیروهای هوایی ایران نیز طرح بمباران این سه پایگاه را که به نام پایگاه های اچ – ۳ موسومند مطرح می نماید. در پی آن در سحرگاه ۱۵ فروردین ۱۳۶۰ هشت فروند جنگنده بمب افکن فانتوم از پایگاه سوم شکاری جهت حمله به اچ – ۳ به پرواز درمی آیند.

سروان عباس دوران، خلبان موفق نیروی هوایی که دشمن چندبار در ترور او ناکام مانده، سرپرستی عملیات دشواری بر فراز خاک بغداد را به عهده می گیرد و همراه با یک اسکادران شامل ده هواپیمای جنگنده به بغداد هجوم می برد تا علاوه بر گذشتن از دیوار مستحکم پدافند بغداد، با پرواز در ارتفاع پایین دیوار صوتی را بشکند. هدف از این عملیات ناامن نشان دادن بغداد است که به عنوان شهر میزبان کنفرانس سران کشورهای غیرمتعهد انتخاب شده است. داوید، مسئول خارجی ستاد خبری بغداد، با هجوم هواپیماهای ایرانی می گریزد و بلومی، خبرنگار مشهور مستقل خارجی که به بغداد دعوت شده، با گروهش تنها می ماند. بلومی که برای امن نشان دادن بغداد تبلیغات زیادی به راه انداخته، با دیدن هواپیماهای ایرانی نظرش عوض می شود و گروه همراهش را وادار به عکاسی و فیلمبرداری برای تهیه گزارشی تازه از وضعیت بغداد می کند. درحالی که عراقی ها سعی دارند حضور هواپیماهای ایرانی را یک مانور داخلی جلوه دهند، هواپیمای سرهنگ عباس دوران ـ که با دو درجه ارتقا از درجه سروانی به سرهنگی رسیده ـ دچار نقص فنی می شود و به اصرار او، هواپیمای همراهش بازمی گردد تا پیروزی در عملیات را به اطلاع نیروهای خودی برساند. سرهنگ عباس دوران با هواپیمای در حال انفجار خود به تنهایی در ارتفاع پایین بر فراز بغداد پرواز می کنند و به هتل محل اقامت خبرنگاران برخورد می کند.

دشمن در خاک خود پایگاهی قدرتمند ساخته است. خبر به ستاد عملیاتی نیروی دریایی می رسد و یک تیم چهار نفری از گردان تکاوران نیروی دریایی به فرماندهی ستوان «بای» انتخاب می شوند تا با نفوذ به خاک دشمن «پایگاه جهمنی» را منهدم کنند. در آغاز مأموریت یکی از افراد گروه، که در گذشته فاسد و«طاغوتی» بوده، دستگیر و پس از شکنجه اعدام می شود. یکی از آن ها به ضرب چاقو کشته می شود و دو نفر دیگر می گریزند. گشتی های دشمن آن دو را تعقیب می کنند، اما ناوچه ی خودی به کمک ستوان بای و گروهبان همراهش می شتابد و آن ها را نجات می دهد.